Dilly (voorheen Ditzy)

Wij hadden voor Dilly een aparte slaapkamer ingericht met voldoende verstopplekken, haar eten en drinken en de kattenbak. Ze kon zo rustig wennen aan haar

nieuwe thuis. Ze heeft zich de eerste 3 dagen onder een bed verstopt en kwam niet

tevoorschijn. Ze at wel en maakte ook gebruik van de kattenbak als wij er niet waren. Zo

heeft ze zeker 3 weken geleefd waarbij ze wel steeds op andere plekjes ging zitten op die

kamer. Op een stoel onder tafel werd haar vaste schuilplekje. Beneden in de woonkamer

kwam ze nog niet, wel stiekem ‘s nachts zodat we af en toe 's ochtends wel sporen van haar

vonden. Langzamerhand konden wij haar op de slaapkamer ook wat aaitjes geven, maar ze

bleef heel lang schuw. In overleg met de stichting hebben wij na 3 weken haar eten eerst

halverwege de trap naar beneden en later ook helemaal beneden gezet om haar naar de

woonkamer te lokken. Dat ging zo steeds beter, hoewel ze nog regelmatig naar boven

vluchtte. Ze moest ook vaak weer even bijkomen van al die nieuwe indrukken en bleef dan

weer een hele dag boven. Zo ging het eigenlijk een hele tijd en net toen we dachten..zou het

nog wat worden met Dilly?..deed ze plotseling weer nieuwe dingen alsof ze het voelde. Dan

zat ze ineens de hele dag beneden en ontdekte steeds meer nieuwe plekjes. We merkten ook

dat ze steeds aanhankelijker werd, zich meer liet aaien (meestal alleen op voor haar veilige

plekken) en graag bij ons in de buurt was. Zo is ze na de eerste drie maanden eindelijk op

haar plek, hoewel ze ook nog af en toe uit het niets wat schrikkerig is. Onverwachte

bewegingen en luide stemmen daar houdt ze niet van. Maar we zijn reuze blij met haar. Of

het in de toekomst een echte schootkat zal worden, dat weten we op dit moment niet. Ze is

denken wij toch behoorlijk getraumatiseerd geweest door haar leven op straat. De toekomst

zal het uitwijzen. We hebben ook besloten om haar voorlopig binnen te houden.